Indeks
Dla ogólnego funkcjonowania rodziny niezbędne jest życie emocjonalne, które przenika wszelkie aspekty życia oraz stosunki panujące pomiędzy poszczególnymi osobami. Więzi tych nie udało się dotychczas zapewnić w innej postaci, niż tylko przez stosunki wewnątrzrodzinne. Dowodem na to jest tzw. choroba sieroca, dotyka dzieci pozbawione więzi emocjonalnych z rodzicami.
O opiece rodzinnej mówimy ze względu na jej specyficzne walory. Ich istota polega na tym, że normalnie funkcjonująca rodzina stanowi układ najbardziej korzystny i najlepiej dostosowany do potrzeb ponadpodmiotowych. Nadaje jej to specyficzne wartości, generalnie niezwykle trudne lub wręcz niemożliwe do zastąpienia przez inne formy opieki. Co zatem sprawia, że rodzina jest tak specyficzną forma współżycia ludzkiego? Zbigniew Dąbrowski wyróżnia szereg potrzeb, których pełne zaspokojenie warunkuje wszechstronny rozwój, a które mogą być w pełni zaspokajane tylko w rodzinie. Są to:
-Potrzeba akceptacji takim, jakim się jest, niezależnie od posiadanych wad i braków
- Potrzeba bezpieczeństwa, polegająca na konieczności ciągłego zachowywania stanu nienaruszalności cenionych wartości związanych bezpośrednio z własną osobą (życie, zdrowie, wolność osobista, rozwój) oraz z osobami najbliższymi w rodzinie
- Potrzeba przynależności i miłości, poczucie bycia kochanym, uznawanym za kogoś niezastąpionego, drogiego, a także poczucie intymnej więzi emocjonalnej
- Potrzeba pozytywnego oddźwięku psychicznego, będącego oczekiwaniem od otoczenia zrozumienia i podzielania pobudek naszego działania, dążeń, pragnień, radości, współodczuwanie naszych stanów psychicznych, syntonii emocjonalnej tak, aby zrodziło się poczucie wspólnoty duchowej, w której nic co nasze nie jest obce pozostałym członkom rodziny
- Potrzeba uznania dla wszystkich pozytywnych poczynań, zaangażowania, wysiłku, twórczej inicjatywy, wyrażonych w codziennych zachowaniach
- Potrzeba wyłączności, tak ze względu na posiadanie tak wysoko cenionych wartości jak matka, ojciec, ich uczucia rodzicielskie, posiadanie swego niepodzielnego "miejsca w sercu" osób najbliższych, jak również w znaczeniu bycia w pewnym sensie "tą jedyną" osobą w myślach i uczuciach tych, na których nam zależy
- Potrzeba ekspresji emocjonalnej jako konieczność wyrażania własnych stanów emocjonalnych, uczuć, dokonanie "spowiedzi serca"
- Potrzeba pomocy i oparcia w chorobie, chwilach rozterek duchowych i załamania psychicznego, w osiąganiu niełatwych celów życiowych
O opiece rodzinnej mówimy ze względu na jej specyficzne walory. Ich istota polega na tym, że normalnie funkcjonująca rodzina stanowi układ najbardziej korzystny i najlepiej dostosowany do potrzeb ponadpodmiotowych. Nadaje jej to specyficzne wartości, generalnie niezwykle trudne lub wręcz niemożliwe do zastąpienia przez inne formy opieki. Co zatem sprawia, że rodzina jest tak specyficzną forma współżycia ludzkiego? Zbigniew Dąbrowski wyróżnia szereg potrzeb, których pełne zaspokojenie warunkuje wszechstronny rozwój, a które mogą być w pełni zaspokajane tylko w rodzinie. Są to:
-Potrzeba akceptacji takim, jakim się jest, niezależnie od posiadanych wad i braków
- Potrzeba bezpieczeństwa, polegająca na konieczności ciągłego zachowywania stanu nienaruszalności cenionych wartości związanych bezpośrednio z własną osobą (życie, zdrowie, wolność osobista, rozwój) oraz z osobami najbliższymi w rodzinie
- Potrzeba przynależności i miłości, poczucie bycia kochanym, uznawanym za kogoś niezastąpionego, drogiego, a także poczucie intymnej więzi emocjonalnej
- Potrzeba pozytywnego oddźwięku psychicznego, będącego oczekiwaniem od otoczenia zrozumienia i podzielania pobudek naszego działania, dążeń, pragnień, radości, współodczuwanie naszych stanów psychicznych, syntonii emocjonalnej tak, aby zrodziło się poczucie wspólnoty duchowej, w której nic co nasze nie jest obce pozostałym członkom rodziny
- Potrzeba uznania dla wszystkich pozytywnych poczynań, zaangażowania, wysiłku, twórczej inicjatywy, wyrażonych w codziennych zachowaniach
- Potrzeba wyłączności, tak ze względu na posiadanie tak wysoko cenionych wartości jak matka, ojciec, ich uczucia rodzicielskie, posiadanie swego niepodzielnego "miejsca w sercu" osób najbliższych, jak również w znaczeniu bycia w pewnym sensie "tą jedyną" osobą w myślach i uczuciach tych, na których nam zależy
- Potrzeba ekspresji emocjonalnej jako konieczność wyrażania własnych stanów emocjonalnych, uczuć, dokonanie "spowiedzi serca"
- Potrzeba pomocy i oparcia w chorobie, chwilach rozterek duchowych i załamania psychicznego, w osiąganiu niełatwych celów życiowych
